Dag 24/25 taranaki.

Gister ochtend ben ik voor de verandering maar weer eens vroeg opgestaan. Weer lekker uitgeslapen in een twee persoons bed en een prive kamer. Sochtends de gast heer en vrouw gedag gezecht en toen koers gezet naar de west coast. Op naar taranaki. Een ochtendje rijden en een paar honderd km later kwam ik aan in new playmouth. Dat viel me wat tegen een grijs en grouw stadje maar gelukkig wel een goed bed en een paar leuke wandelingen.
Vanochtend was het dan tijd voor het echte werk, de beklimming van mt egmont/ mt taranaki een 2500 meter hoge vulcaan. Helaas lag er te verl sneeuw op zonder alpine gereedschap de top te berijken en moest ik terug keren maar tog een geweldige tocht van 5 uren. Daarna koers gezet naar mijn volgende klimtocht voot velen bekend als mt doom uit the lotr.
Om hier te komen heb ik bijna 5 uur gereden over highway 43 door forgotten world. Nou ze waren niet alleen de wereld vergeten, maar ook bijvoorbeeld tankstations(voor 150km), mensen en zelfs een stuk asfalt van 40 km maar al met al een mooie trip. Nu zal ik me even metaal voorbereiden op de uitputtingsslag van morgen.

Dag 23. Pioneer

Vanacht en ook aankomende nacht slaap ik bij richard reid. Wij waren collegas tijdens de silage harvest in augustus 2010 in texas. Vandaag ben ik met hem mee naar het werk geweest. Hij werkt als field engineer voor pioneer seeds. Dit betekende vandaag dat we op bezoek gingen bij een 6 tal loonbedrijven en meteen een beetje van het gebied zagen. Onderweg kreeg ik zomaar een baan aangeboden voor volgend jaar en heb ik nog een andere collega uit the usa bezocht. Al met al weer een geslaagde dag.

Dag 22: bluebridge

Vanochtend 8 uur heb ik de overtocht gemaakt over de cook strait met de bluebridge ferry line. Dit met een schip gebouwd in harlingen dus dat moet wel kwaliteit geweest zijn. Na goed drie uren kwam ik aan in de hoofdstad van nz, Wellington. Maar gelukkig was ik dicht bij de snelweg weg van de stad op naar het noorden. Via de westcoast bestemming ashhurst. Hier heb ik de rest van de dag doorgebracht met een oud collega uit de states en zijn vriendin. Super om weer even bij te praten en een lekker bedje voor de nacht.

Dag 21 last day in paradise.

Time fly's when you are having fun! Dat is een veel gehoorde uitspraak die ook nu weer perfect fan toepassing is. 21 dagen En bijna 5000 km geleden vertrok ik samen met ben voor mijn reis rond het zuider-eiland nu 3 weken reizen later heb ik zoveel gezien en beleeft dat je zou denken dat er niks anders meer interresant zou kunnen zijn in het leven. Maar ik weet zeker dat ik me nog weken zou kunnen vermaken en nog veel zou kunnen ontdekken. Vandaag was een slechte dag kwa weer zodat ik helaas niet veel heb kunnen doen en zien van de meest noordelijke sounds van het zuider-eiland. Een puntje voor de toekomst. Vanacht slaap ik in picton, eindstop van het eerste stuk van mijn reis en vertrekpunt van de ferry die mij morgen over de beruchte cook strait zal brengen.
P.s. Fotos online in de mappen locaties en week 3

Dag 19/20 takaka

Zo plan je om een nachje ergens te blijven en zo ben je er 3 dagen later nog. Mooie natuur, water en wolkjes zorgen ervoor dat ik in deze uithoek van nz ben blijven hangen voor een paar dagen.
Wat ik gedaan heb spreekt ondertussen wel een beetje voorzich al moest ik vandaag een beetje rustig aandoen omdat ik mijn enkel verzwikt heb. Maar gelukkig is het niet zo erg als ik in eerste instantie bang voor was.

Dag 17/18 nelson/ abel tasman

Time fly's. Gister hebben ze me omgepraat en heb ik een dag vrij genomen. Sochtends even niks gedaan en smiddags even gewinkelt aan het eind van de dag hebben we een brouwerij tour gedaan met bierproeven.
Om de dag compleet te maken serveerde het hostel aan het einde van de dag zijn wereld beroemde gratis chocolade pudding met ijs.
Vandaag stond er een dag kayaken door abel tasman nationalpark op de planning. Natuurlijk vroeg opstaan ander half uur rijden om om 9 uur met een water taxi het park in. Hier hebben we 4 uur gepeddelt met een lunch in de midden. Absoluut hoogte punt was de zeehonden kraamkamer. Een stuk of 10 pups zwommen rond onze kayaks soms zo dichtbij dat je ze kon aaien. Een was zelfs zo brutaal dat hij op de kayak sprong. (fotos online) Aan het einde van de peddel weer met de boot terug. Nog even een mooie zons ondergang mee gepakt en toen op zoek naar een slaap plaats.

Dag 15/16 bye bye west coast

Even dacht ik waar moet ik nu weer eens over bloggen. Natuurlijk voor mij blijft het mooi uren wandelen over oude kolenmijn spore. Door tunnels langs watervallen en riviere. Of later via een bush, beach en track weer ergens anders naar toe. Maar voor julie niet super spannend om te lezen.
2 dagen terug had ik dan besloten om naar karamea te gaan dat was zover noord aan de west- kust als de weg ging en op de kaart leek het wel aardig. Na 2 uur rijden een paar wandelingen en een heleboel bochten later kwam ik aan. Noujah ik reed er door want voor ik het wist was ik door het plekje. Ik eerst even bij de kust gekeken nog een paar uurtjes gewandeld maar toen werd het donker en moest ik even slapen. En er was 1 backpackers hostel. Geverft in de kleuren van de regenboog, peace tekens aan de muur kort om hippies.
Aangemeld natuurlijk kennis gemaakt met de hippies. Maar om een lang verhaal kort te maken de beste avond in zover. Er waren 2 hitchhikers die ik de vorige dag mee genomen had, ik heb geschaakt armbandjes van palmbladeren gemaakt alleen stenen beschilderen ging me toch wat te ver.
Gister weer wat gewandeld en toen mijn weg vervolgt naar nelson waar ik de komende dagen abel tasman nationaal park ga verkennen en het toeval wil dat ook 4 uit karamea in het zelfde hostel verblijven.

Dag 14 westport.

Alweer 2 weken onderweg veel meer geld uit gegeven dan verwacht en nog altijd niet helemaal gewent aan het niks moeten. Maar zeker nog altijd een mooie tijd.
Vanochtend heb ik de dag afgetrapt met een 11 km lange kust/bush wandeling waarna ik mijn weg vervolgt heb naar het noorden. Westport om precies te zijn en klein stadje met wen rijke mijning historie net als het hele gebied hier. Er is hier namelijk kool, goud en lime mijning gaande wat naast bosbouw en natuurlijk toerisme een belangrijke inkomsten bron is. Verder is zoals altijd het stadje niet heel spannend, het gebied is echter weer mooi en vernieuwend ongelofelijk wat dit land te bieden heeft. Vanavond heb ik even een biertje gedronken met mijn kamer genoten. Altijd goed morgen gaan zij voor een dag met mij nog verder noord maar daar over dan meer.

Dag 13 coast to coast

Vandaag zou ik weer vroeg opstaan voor mijn reis terug naar de west coast. Maar het was koud en winderig en mijn bedje was lekker warm en dus kwam van vroeg opstaan niks terecht. Maar ik heb vakantie dus dat maakt niks uit. Om een uur of negen zette ik dan toch koets naar de andere kant van het eiland, terug naar de west coast. Dit maal via lewis pass de laatste oversteek die ik nog niet gemaakt had. 9 uur, dik 500 km een mooie wandeling en een heleboel bergen later kwam ik aan in graymouth. Niet de meest enerverende plaats van mijn reis zover, maar de backpackers waar ik verblijf is perfect als ze allemaal zo waren ging ik nooit weer naar huis. En een 6 persoons kamer voor mezelf wat willen we nog meer.

Dag 11 en 12: home

Gister was het alweer donderdag. 'S avonds waren ik en alle andere collega's uitgenodigd voor een diner ter ere van het afsluiten van het oogstjaar. Dit kon ik natuurlijk niet missen dus moest ik even een heel land oversteken om er te komen. Maar dit was geen enkel probleem. Het weer was goed, het uitzicht was beter en het humeur was het beste van allemaal.
Bijna 500 km, een woeste bergpass en een heleboel besneeuwde bergtoppen later kwam ik aan in ashburton.
Vandaag heb ik even een relaxed dagje even wat mensen bezocht vanochtend later even wat papier werk gedaan voor mijn visum aanvraag, wat mailtjes verstuurd en nu dan even een blogje typen.
Natuurlijk had ik ook even tijd om wat foto's online te zetten dus wie dat leuk vind een nieuwe map staat online met de foto's van deze week en natuurlijk heb ik ook mijn locatie foto's weer even bij gewerkt. Tot Morgen

Dag 10 west coast.

Sommige dagen realiseer je jezelf dat je het toch wel erg goed voor elkaar hebt. Vandaag was zo'n dag. Je reiat door nieuw-zeeland langs witte stranden met blauwe zeeen, meeren en geweldige rivieren. Dan kom je in een gebied met bos en waterfallen en hoeia het mogelijk dan kom je in fjordland np en dan denkje kan het nog grootser nog mooier en jawel hoor queenstown is daar nog groterw bergen besneeuwde toppen en je denkt dit is geweldig. Tot vandaag via haast berg pass kom je aan bij de west coast en het is weer anders weer mooier. De enorme golven slaan met barstend geweld stuk op de gele stranden die net zo makkelijk weer overgaan in tropisch regen woud met op top de kroon van sneeuw. Nouja genoeg van al dat moois zoals jullie wel door hebben heb ik weer een mooie dag gehad. Afgesloten met een wandeling over de fox glacier. Deze was niet erg spannend maar toch heb ik een paar mooie foto's kunnen maken. Wellicht dat ik later nog eens terug kom voor een cursus ijsklimmen.

Dag 9: road to paradise

Vanochtend was het dan zover. In navolging van de sauromans army gallopeerde ik vanochtend aan de voet van de misty mountains. Een super mooie rit waar bij ik de enige ruiter was. Mijn gids had vrij snel door dat il wel kon rijden en heb voor het over grote deel van de 3 uur durende tocht voor op gelopen wat me de kans gaf mijn eigen tempo te bepalen. Het paardje wat ik had was een echte filmster hij heeft namelijk in een van de openings scene van een van de narnia films gespeeld.
Na de trip ben ik nog wat dieper mt aspiring np in gereden, door riviertjes via kronkelweggetjes naar paradise een andere lotr film locatie. Met een geweldig mooie natuur. Aan het eind van de dag ben ik naar wanaka gereden waar ik nog even een wandelingetje gemaakt heb. Nu os het tijd voor een film in wanakas (wereld) beroemde bioscoop niet met saaie stoelen maar lekkere bankstellen en zelfs een auto om in te zitten.

Dag 8. Hiking

Voor vandaag had ik hele plannen maar daar kwam helemaal niks van terecht. Dus zijn de plannen naar morgen verschoven en heb ik vandaag eerst queenstown maar eens even bekeken. Hierna heb ik een goeie hike gedaan. 4 uur door bush, berg en dal. Eigenlijk zou ik een rondje doen van 2 uur maar toen vond ik nog een ander leuk wandelingetje van 20 minute. Welke ik achteraf op avontuurlijke wijze verlengt heb tot meer dan een uur enkelereis. Daarna ben ik nog even naar een skipiste gereden om van het uitzicht te genieten. Nu even de was doen en dan vroeg op bed zodat ik morgen weer fris ben voor een lotr avontuur.

Embrace the fear

I must not fear,
fear is the mind killer

fear is the little death that brings
total obliteration

I will face my fear

iwill permit it to pass over
an through me

and when it has gone past
i will turn the inner eyeto see its path

where the fear has gone
there will be nothing

only I will remain.

(Bron nzone skydiving written by Frank herbert)

Mijn skydive fotos staan NU online

Dag 7 milford sound.

Vanacht heb ik voor het eerst deze week echt goed geslapen. Dat werd ook wel eens tijd maar ik was behoorlijk mor zo erg zelfs dat ik in de bioscoop tijdens een natuut documantaire over fjordland in slaap viel.
Maar vandaag was ik weer fris en fruitig klaar voor een nieuw avontuur. Vroeg opgestaan voor de 110 km lange tocht door fjordland. Snachtd had het behoorlijk geregend wat betekende dat er een mooi laagje sneeuw op de bergtoppen lag. Onderweg natuurlijk een paar keer gestopt om van het uitzicht te genieten. Tijdens een stop zag ik een papagaai genaamd kea die mijn auto wel interresant vond en dacht dat de deurrubbers er wel smakelijk uitzagen.
Nadat ik door de berg gereden was bleek het behoorlijk weer te zijn dus heb ik maar besloten om nog een fjordcruise te doen.
Hierna heb ik nog een mooie boshike gedaan en toen zat de dag er alweer op.

Dag 6: queenstown/te anau

Zoals in mijn vorige blog te lezen viel waren wij gister weer eens op stap hierbij werden wij vergezeld door de collega waar we woensdag geslapen hebben(kent). Het was helaas veel minder druk in de stad dan verwacht en we hadden dan ook al snel een behoorlijke kroegen tocht achter de rug onder andere omdat we veel te vroeg begonnen waren. Uit eindelijk toch een leuke bar gevonden en de avond was zo weer ochtend. We sliepen in een backpackers en van slapen kwam niet veel. Al na een paar uurtjes waren we alweer wakker gelukkig geen kater maar mijn gevoel zegt dat we eigenlijk nog altijd niet helemaal nuchter waren. Ben en ik hadden het al een paar keer over een parachute sprong gehad en op zaterdag ochtend kwart voor negen stonden we bij Nzone DE sky dive leverancier in Queenstown en voor dat we het eigenlijk goed en wel door hadden zaten we in de bus naar het vliegveld klaar voor het grote avontuur. Collega kent reed achter ons aan want die konden wij zo gek niet krijgen. Na wat voorbereidingen, veiligheidsvoorschriften en dikke rekeningen was het dan tijd om de lucht in te gaan. Stiekum begon het toch wel wat spannend te worden helemaal toen de instructeur zij na dat we boven de bergen uitkwamen hier ga ik straks de parachute uitvouwen en het bleek dat we nog maar op een 3e van de klim waren. om 12000ft sprongen de eerste 3 er uit waarna wij doorgingen naar 15000ft oftewel 5 km. Dan is het moment van de waarheid gekomen de deur gat open en voor je het weet giert de adrenaline door je lichaam en stort je met een snelheid van rond de 200 km richting de aarde dat gevoel is niet met woorden te beschrijven gelukkig sprong er ook een camera man uit het vliegtuig die alles op film heeft vast gelegd. na 60 seconden vrije val ging het doek open en hadden we nog 5 minuten om te paragliden. Een ervaring voor het leven en het proeft naar meer veel meer. Na afscheid genomen te hebben van ben ben weer 150km terug gereden naar Te Anau in het Fjordland National park om hier nog een dag van een stukje NZ te genieten zoals het er in de films uit ziet alleen was er nog niet zo veel sneeuw op de bergen maar het regent nu dus wie weet morgen als ik zoals het nu lijk de wereld beroemde milfort sound cruise ga doen.
Foto's van mij aan het neerstorten komen snel maar ik heb onder tussen wel foto's van de rest van de week op mijn picasa gezet. In de map locaties vakantie staan alle foto's die ik met mijn telefoon heb gemaakt en dus van iets mindere kwaliteit zijn maar daarin kunnen jullie wel op het kaartje rechts onderin zien waar ik allemaal al geweest ben. De andere foto's staan in de map vakantie foto's eerste week.
Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

Dag 5. Doubful sound

Vanochtend vroeg opgestaan in ons kleine maar geweldige huisje. We moesten om 9.30 in manapoiri zijn maar zijn eerst nog 20 km dieper de bush in gereden om de zon op te zien komen over fjordland national park. Stipt op tijd kwamen we aan bij de ferrie die ons naar de andere kant van het meer bracht. Na deze 50 minuten durende boot tocht werden we met de bus over de bergen gebracht waarna de echte tocht begon door stijle bergwanden die door de regen( ja hellaas geen zon) voorzien waren van tientallen watervallen, langs kleine eilandjes met bijzondere vogels en zeehonden. Op de terug weg hebben we een bezoek gebracht aan de manapouri waterkrachtcentrale. Dit is een tunnelstelsel van meer dan 10 km met 7 turbines die in totaal 14% van het nz stroomverbruik opwekken maar verreweg het meeste word gebruikt voor een grote aluminium smelter waar voor het oorspronkelijk gebouwt werd. Nu zijn we uit in DE party stad van nz namelijk queenstown. Vanaf morgen reis ik helaas alleen verder want ben moet weer aan het werk.

Dag 4 bluff.

Na vanacht een beetje in de knoop gelegen te hebben op de bank was het vanochtend tijd voor het vervolg van onze reis. Eerst hebben we de dairy van onze gast heer even bekeken waarna we koers hebben gezet naar het haven dorpje bluff een van de meest zuidelijke punten van nz. Hier hebben we even een stevige wandeling gemaakt met klim tot de uitkijkpost op de top van bluff hill. Na wat discussie hebben we om weer en tijds redenen besloten steward island over te slaan en ons te verplaatsen richting fjordland national park. Onderweg werd het. Landschap aldoor meer lord of the rings.
Via een soort van vvv hadden wij gehoord dat er op onze route richting manapouri een grotten stelsel was wat je kon bezoeken. Benodigtheden waren een mijnwerkerszaklamp en wat warme kleding dus dat was snel geregeld. Bij aankomst was het echter al aardig donker en er was verder niemand meer. Maar we hadden besloten om het te gaan doen en de zon schijnt toch niet 35 meter onder de grond dus de 300 meter lange grot in. Gelukkig waren we met zijn 2en want soms was het nog een hele uitdaging om door de nauwe gangen en tunnels te kruipen. Maar dat was het allemaal meer dan waard.
Eigenlijk zouden we dit gebied liever met daglicht door kruisen. Toen we een bord zagen dat er kamers verhuurd werden 12 km van de hoofdweg was de keus snel gemaakt. Helaas waren alle goedkope kamer bezet door een school maar er was een heel huis beschikbaar met 8 bedden, omdat het al redelijk laat was mochten we daar vanacht gebruik van maken voor de zelfde prijs. Morgen gaan we natuurlijk weer vroeg op om het meeste uit onze dag te halen. Op de planning staat een fjord cruize maar daar over morgen meer.

Dag 3: catlins

Alweer een dag voor bij een veel mooiere dag dan we vanochtend hadden kunnen dromen. We hadden besloten om vroeg op te staan om zo het meeste uit onze dag te kunnen halen. Dus om 7 uur stonden we buiten de deur in de regen en de harde qind om onze dag te beginnen. Eerst zijn we wereldsstijlste straat opgereden wat door het natte wegdek nog een hele opgaaf was, waarna we weer koers gezet hebben naar het zuiden. En wel maar the catlins een inheems regenwoud gebied grenzend aan de ruige kust van southland. Om dat het weer niet heel speciaal was in de ochtend hadden we besloten een aantal watervallen te bezoeken. En natuurlijk het golven geweld te belijken. Halverwege de dag werd het weer toch iets beter en besloten we het toeristen pad te verlaten en een wamdeling door de bush te maken waarbij we nog bijna verdwaalden ook. Normaal gebruiken we tracking apps op onze telfoons maar voor het eerst zins ik hier ben hebben we het grootste gedeelte van de dag geen telefoon signaal gehad.
Vanavond hebben we slaap plaata gevonden bij een maat van onze baas welke ons tijdens de oogst ook een tijdje geholpen heeft helaas had hij maar een bed en heb ik de steen, papier, schaar verloren en slaap ik op de bank.

Dag 2: dunedin

Vanavond zijn we voor de 2e keer ingechecked in hogwartz hostel. Dus na de lord of the rings zijn we nu ook al in de magie van harry potter beland. Vandaag zijn we gestart met een road trip rond de otago peninsula, een schiereiland met mooie baaien groene bergen en witte stranden. Hierna hebben we een bezoek gebracht hebben aan de cadbury chocolade fabriek. Smiddags hebben we een rondje dunedin gedaan en natuurlijk even wat geld uitgegeven. Vanaf vandaag mag ik me eindelijk echt backpacker noemen ik heb namelijk een rugzak gekocht in de uitverkoop en een lelijke kleur maar ik blijf een hollander en dubbel de prijs voor een ander kleurtje was toch wat te veel van het goeie. Savonds zouden wij een speights bier brouwerij toer doen maar helaas was deze al vol geboekt en daarom hebben we voor de 2e avond op rij gedineerd in het speights ale house waar ik een bier proeverijtje gedaan heb gevolgd door een portie lam shanks een echte aanrader.Morgen vroeg uit de veren en op naar het zuiden en het gebied genoemd de catlins.

Dag 1: away from home

Vandaag zijn we dan eindelijk aan onze road trip begonnen. Vandaag stond vooral in het teken van weg van wat we weten op naar wat we willen zien. Maar niet voor dat we even een balke thee hadden gedaan op de dairy farm waar ik eerst gewerkt had. Daar na zijn we (via de toeristische route)door gereden naar dunedin waar we een paar biertjes gedronken hebben met (oud collega) rob en zijn reisgenoot.

Vakantieeeee.

Na 5 maand van hard werken en lange dagen was het vrijdag de dag van de waarheid. Naast dat het mijn laatste werkdag was, kwam alles op zijn pootjes terecht. Op een dag hebben we namelijk de aardappeloogst afgerond, alle graan wat naar de drogers moest opgeruimd, en het laatste combine gewas geoogst.
Nu is de stress echt af van al het werk en kan ik gerust op vakantie gaan het leuke is dat collega ben mij de eerste week gaat vergezellen. Zaterdag hebben we de auto's even onderhoud gegeven wat boodschappen gedaan. Smiddag heb ik even gedag gezegd tegen een paar mensen waar ik veel kwam met de vrachtwagen waarbij ik van een een heerlijke maaltijd kreeg.
In de avond kwamen er een aantal collega's op bezoek voor een paar biertjes maar al snel werden dat er een paar meer. Aan het einde van de avond vonden we alles leuk en zijn we in het dorp beland  en voor dat je het weet komt dan de zon weer op. Onze plannen om vandaag te vertrekken werden wat in het honderd geschopt want rijden leek ons niet echt een goed id. Daarom hebben we vandaag gebruikt om bij te slapen, het huis schoon te maken en de koffers te pakken zodat we morgen met frisse moed aan de roadtrip kunnen beginnen.

Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

Winter has come.

Het word nu bijna tijd om naar huis te gaan. De dagen worden snel korter en de nachten kouder. vorige week hebben we een dag regen gehad dat betekend dat er sneeuw op de bergen valt normaal is dat binnen een dag weer weg maar nu niet meer. het zal dan ook niet heel lang meer duren voordat de eerste ski pistes open gaan.
Maar een ding doen we niet en dat is klagen. Het is namelijk zo dat elke dag hier begint als een van de mooiste winterdagen thuis. Een mooie zonsopgang, auto ramen krabben en zodra de zon er dan doorkomt is de kou vergeten en loopt de temperatuur toch weer op tot tussen de 15 en de 20 graden. Maar om 6 uur is het donker en dan gaan we naar huis of naar het dorp omdat we weer eens te lui zijn om te koken. Vandaag hebben we chinees gehaald en omdat het de vorige keer niet echt lekker was zijn we naar een ander restaurant gegaan. Dit was een beetje een gokje want het zag er niet uit, maar het was schoon en de mensen waren aardig.
dus het was een 50/50 kans of heerlijk eten of afgrijselijk. We hadden geluk het was dus de lekkerste chinees die ik in een lange tijd gehad heb misschien wel de lekkerste ooit.
Morgen is mijn laatste echt werkdag en dan zondag gaat de reis beginnen eerst even een boerderij in de buurt bezoeken en savonds naar timaru om rob zijn verjaardag te vieren. Maandag staat een bezoekje aan de mcain patat fabriek om de planning maar daar over later meer.
Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.