Kerstfeest

Na een aantal weeken van ander werk dan anders was het afgelooen week tijd voor het kerst feest.
Met andet werk bedoel ik voornamelijk irrigatie en onderhoud omdat we nog midden in het groeiseizoen zitten. Maar om de vrachtwagens te laten rijden en ons aan het werk te houden had hij ook wat vrachtwerk aangenomen.
Dit was onderandere het leegrijden van een zeeschip met soya. Ik had de nacht dienst toebedeelt gekregen. Aan de enekabt betekende dat proberen te slapen overdag en rijden in het donker maar aan de andere, vrijbaan op de tocht dwars door christchurch en alle stoplichten die daar bij horen.
De laatste week was de week van verjaardagen ( van harte mem) en kerst dit blijft freemd aan de andere kant van de wereld maar 28 graden zon, zee, strand en heerlijk eten maken veel goed. Zo heb ik het grootste gedeelte van de kerst bij de baas (en familie) doorgebracht. Met rochelle als kok is dit geen straf al ben ik nu toe aan een balans jaar. Voor nu iedereen alvast een gelukkig nieuw jaar toegewenst.

Regen regen en kerst feest.

Eerst maar even terug naar het vorige blogje. Na dat ik een bezoekje gebracht had aan richard heb ik mijn reis vervolgt via the middle of middle earth(wellington). De stad was compleet in hobbit sfeer in verband met de premiere fan die film.
Na dat ik de hobbit markt bezocht had was het tijd voor een beetje cultuur. Ik heb namelijk te papa national museum bezocht.. In de avond even naar de film en natuurlijk even het uitgaans leven geprobeerd en toen met de nacht boot terug naar het noorder eiland. Dag goed besteed.
De volgende dag met stralens mooi weer naar ashburton gereden om me klaar te maken voor vertrek naar het zuiden om daar nog een paar weekjes balen te persen.
Helaas werd dit even anders, het weer was zo dramatisch zodat ik in 2 weken maar 4 dagen werk had. Gelukkig hadden we afgelooen zaterdag kerst feest/ bedrijfsuitje dus een goede reden om terug naar het altijd (ahum) zonnige cantebury te gaan.
Het bedrijfs uitje was in cowboy/cowgirl thema.
We gingen namelijk schieten bij de locale schietclub.
Daarna nog even lekker uit eten en zo was het weer een geslaagde dag.

Nieuwe-auto/ roadtrip.

Naa een tijdje van alleen maar werken ben ik nu bezig met een weekeinde van rijden.
Donderdag ochtend ben ik naar rotorua gevlogen. Dit ging bijna nog mis omdat woensdag een kleine vulcaan uitbarsting was van mt tongariro. (Een van de vulcanen die ik vorig jaar beklommen heb). Gelukkig werd alleen de eerste vlucht van de dag gecanceld en kwam ik toch nog op tijd aan. In rotorua werd ik opgehaald door mijn oud collega van toen ik daar werkte. Van hem heb ik ook de auto gekocht omdat hij over twee weken terug naar schotland gaat.
Nu is de volgende stap een roadtrip terug naar ashburton. Maar niet voor dat ik nog een oud collega van amerika bezocht heb.

Even wat anders.

Afgelopen weken ben ik voornamelijk druk geweest op de trucks. Maar nu is mijn collega terug. Daarnaast zijn alle gewassen geplant en dus is het groei seizoen begonnen. Dit betekend machines servicen en schoon maken en al wat meer. Het betekend ook dat het veel rustiger is.
Enige tijd terug had ik echter tegen een maat van mijn baas gezegt dat als hij druk was bij zijn loonbedrijf hij maar even moest bellen. Deze week werd het weer beter en alle boeren willen kuilen. Daarom ben ik vandaag 500 km noord gereist naar het plaatsje winton waar ik de komende week zal helpen met gras maaien en balen persen.

nieuwe foto's

Afgelopen 2 weken heb ik het genoegen gehad mijn collega lippie zijn truck te mogen bedienen. omdat dit een gloed nieuwe truck is met voldoende pk's had ik nu ook de kans om een trip over de bergen naar de west coast te doen. eindelijk een echte dag trucking met op de heen weg een vracht kuilbalen en terug een vracht coal. (Er zijn een aantal grote coalmijnen op het Zuidereiland en er word nog veel coal gestookt in haarden). Vorige week vrijdag had ik voor het eerst in mijn leven een 21th birthday party. Dit is voor de kiwi's het feest waarop je echt volwassen de weide wereld in gaat. Natuurlijk gaat dit gepaart met de nodige alcoholsche versnaperingen en een boel gezelligheid. Daarnaast was het vorig weekeinde Agriculture show met natuurlijk alle machines opgesteld, spelletjes, veekeuring en paardrij wedstrijden.
Aan het einde van de week hadden we dan eindelijk alle aardappels geplant en was alle stress verdwenen vandaar dat ik nu de tijd heb om mijn foto's online te plaatsen en een blogje te typen.
De nieuwe foto's staan in de map oktober 2013.

Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

Labor weekend.

Het is lekker lang labor weekeinde. Dit betekend 3 dagen vrij. We hadden een heleboel plannen maar alles was het net niet daarom hadden we gister maar besloten tot een toad trip. 750 km langs de oost kust hebben we gereden en fotos gemaakt natuurlijk.
Voor de rest van het weekeinde was de weersvoorspelling niet super.
Dus weer in de auto voor een roadtrip van 450 km naar queenstown voor een gezellig avondje doorhalen.
In qtown hadden we afgesproken met een maat van vorigjaar en na een lekkere maaltijd bij de mexicaan was het party time.
Toen vanochtend even van het uitzicht genoten en via de toeristische route op naar huis.
Totaal dik 1700 km gereden en morgen rijd ik weer verder op de vrachtwagen. Een dikke scania v8 want mijn collega is op vakantie.

Eindelijk skiien

Nadat we vorige week dinsdag veel regen hadden gehad was er heel veel sneeuw gevallen op mt hutt. Hier is een van de grootste skifields van nz. Woensdag was het land te nat om te planten en dus hadden we besloten te gaan skieen. Maar helaas het waaide windkracht 7 op de berg en dus waren de pistes gesloten.
Dus maar weer aan het werk. Even had ik mijn kans om mijn eerste keer op de latten te staan als verkeken want zondag was de laatste dag dat de pistes open zouden zijn en de voorspellingen waren errug slecht voor het weekeinde. Deze voorspelling bleek correct op zaterdag. De heledag kwam het water met bakken uit de lucht. Maar zondag ochtend vroeg was het water op en was er op de bergen 40 cm sneeuw gevallen. Het weer klaarde op en de zon begon te schijnen.
Toch nog sneeuwpret. Warm gekleed en vol goede moed op naar de bergen tijd voor mijn eerste skiles. Eerst even wat oefenen op de babybaan om de basis te krijgen, maar al vrij snel kreeg ik de smaak te pakken. Dus op naar het echte werk.
Aan het einde van de dag had ik de kop verbrand maar het skien ging met de ronde beter. Helaas is de het seizoen nu voorbij en moet ik ruim een half jaar wachten voor dat ik het nog eens kan proberen. Aankomende weekeinde is hat labor weekeinde met 3 vrije dagen. Maar daar over later meer.

Vrije dag en regen.

Afgelopen zondag had ik een dagje vrij we hadden hard en vooral veel gewerkt. Nu lagen we goed op schema rn konden we zondag van een vrije dag genieten.
Omdat zowel ben als ik een behoorlijk chauffeurs buik aan het ontwikkelen zijn en het weer super was werd besloten tot een hike. Om het voorjaar goed te beginnen direct maar een stevige namelijk my somers. Met 1600 meter zware uitdaging na niet meer gesport te hebben zins de slachte marathon in juni. Helaas moesten we 10 minuten voor de top terug keren wegens teveel sneeuw. Al met al hadden we toch weer een mooie dag en 3 dagen spierpijn.
Toen was het plan om maandag weer volgas aan het werk te gaan. Alleen was het weer compleet om geslagen en dus werd het machines onderhouden en mooi op tijd naar huis.
Nu is het gelukkig weer mooi wer en zijn we weer onderweg al lijkt het dit weekeinde weer te gaan regenen dus maar afwachten wat er dan gaat gebeuren.

Alweer een week voorbij.

Al de hele week zou ik een blogje schrijven met mijn reis verloop. Maar telkens had ik blijkbaar iets beters te doen. Maar nu dan toch de reis is goed verlopen mooi vlot en zelfs nog even geslapen onderweg. Alleen was ik vergeten dat je hout producten aan moest geven en dus moest ik met mijn klompen door biosecurity maar dat was geen enkel probleem de mevrouw achter de balie keam oorspronkelijk van de fries groningse grens en de anderen hadden ook de dikste lol welkom in nz. Daarna nog een supermooie lage vlucht over het land gehad naar christchurch en toen kon het werk beginnen.
Het is aardappel plant tijd en we moeten minimaal 385 hectare waarvan het meeste ontsteent moet worden met een snelheidje van 1 ha in anderhalf tot 2 uur dus werk genoeg voor mij. Een beetje saai maar als je een keer de knop gevonden hebt en je hoofd uitgezet dan is het mooi relaxed verdienen.

Op zoek naar een nieuw avontuur.

Een goede morgen mijn lieve vriendjes.
Al geruime tijd heb ik niks van mij laten horen. Niet dat er niks gebeurd is maar om elle keer weer te horen dat ik de tas aan het inpakken ben word natuurlijk ook wel eens wat saai. Maar nu is daar verandering in gekomen ik zit namelijk op honkong airport. Gisteravond ben ik namelijk met mijn volgende reis begonnen terug naar de familie hewson in het mooie Nieuw- Zeeland. Om daar te komen moet er natuurlijk eerst gereist worden. Eerst naar amsterdam samen met sybren die toevallig op de zelfde dag ook naar china moest. Nu verder naar auckland en vandaar is het nog maar een klein stukje naar christchurch waar het werk kan gaan beginnen. Hierover natuurlijk later meer. Nu eerst mijn tijd verdoen op een grootendeels door nederlanders gebouwd vliegveld. http://nl.wikipedia.org/wiki/Luchthaven_Hongkong

Einde stro oogst 2012

Sneller dan verwacht hebben we dit jaar al het stro weg geperst een paar hete dagen om te drogen en droge dagen om te persen en het ging als een gek. Maar goed ook want daarna kwam al snel de regen weer en waren de velden weer onbegaanbaar. Nu zijn de eersten de mais in een aantal naar huis en de rest aan het schoonmaken zelf zit ik het meeste op de vrachtwagen de laatste pakken van het land te rijden. Vrijdag is het dan tijd om naar huis te gaan. Helaas geen mais dit jaar maar op naar het volgende avontuur. Nieuw-Zeeland 2012/2013. Vandaag was het de eerste vrije dag zins dat ik terug gekomen ben uit Romenie en dus even tijd om mijn foto's online te plaatsen en wel in de map Duitsland 2012. helaas laat de kwaliteit wel eens wat de wensen over omdat er veel foto's met mijn telefoon gemaakt zijn maar het geeft een goeie indruk. 

Zomer is gekomen.

Eindelijk naar een lange tijd van kwakkel weer heeft de zomer toch door gezet en zijn we met alle machines volgas onderweg. Lange dagen weinig slaap en veel stro tot wel 5000 pakken per dag. Meer dan stro zie ik hier over het algemeen niet dus daar valt ook niet veel over te schrijven. Zaterdag avond hebben we toch nog wat tijd gevonden om op stap te gaan al was dat zondag ochtend om 9 uut toch niet zo'n goed id.
Tussen door zijn ook de plannen voor de winter rond gekomen. Weer geen winter voor mij maar zomer bij de hewsons in het mooie Nieuw-zeeland. 20 september om precies te zijn vlieg ik richting hongkong om dan via auckland op de 22ste in christchurch aan te komen.

even een update.

Het word weer eens tijd voor een update dacht ik zo. Ondanks dat het werk dit keer weer het zelfde is als vorig jaar en ook het weer niet veel anders is zal ik toch maar even een stukje typen. Ondertussen ben ik weer terug bij Verschoor in Duitsland maar daaraan vooraf gingen de laatste 2 weken romenie. Toen we weg gingen was het id 1 week grote blokken met veel stro persen en dan weer naar huis. Maar wie dat id bedacht had weet ik niet want grote blokken waren er nauwelijks en veel stro heb ik helemaal nergens gezien. Wel was het land verschrikkelijk ruig en vaak onlogisch gecombined was. Maar naar drie weken, diverse zware onweers stormen, 2500 balen en 2 kapotte persen (Ook die van ons collega team) waren we dan eindelijk klaar. Pers opgeladen en op naar huis, dit klinkt simpel maar 1200 km door oostbloklanden met vage toll systemen en corrupte politie was een onderneming opzichzelf. 90 euro smartegeld en 20 uur rijden later waren we dan eindelijk terug in duitsland.
Direct de pers afgeladen en na gekeken en toen kon het persen weer beginnen. Maar helaas was dit van korte duur want het weer werkt totaal niet me al de hele week hebben we regen en zon die elkaar afwisselen. Zo nu en dan kunnen we een paar uurtjes persen maar de grote hoeveel heden hebben we helaas nog niet gedaan. Gelukkig blijf ik wel aardig bezig met shovel en vrachtwagen rijden en krijg ik toch mijn uurtjes binnen.  Hopelijk begint de zomer snel en kunnen we der vol tegen aan.
P.S. Foto's staan op facebook komen Zsm ook op picasa.

Romenie

De vaste lezers zullen wel denken ik meende dat hij in duitsland was en die hebben gelijk maar daar viel het weer nog wat tegen en verschoor had een klus gekregen in romenie dus machines op de auto en rijden. Nu ben ik in cefa romenie. De eerste dag was het 40 graden en zonnig. Kennis gemaakt met de boeren en er werd gezegd 9 dagen geen regen. Dat hebben we geweten. De eerste avond drekt onweer. Dus eerste volledag niks gedaan. Gister aan de gang 200 pakjes gemaakt. Maar vanacht kwam er een storm over heftiger dan ik in tijden gezien heb. Vanochtend bleek de schutting weggeblazen dak van de buren kapot en natuurlijk het stro weer nat dus vandaag weer niks verdient. Hopelijk komt de zon weer snel te voorschijn en dan gaan we er weer voor.

Duitsland.

Alweer ander halve week ben ik in het mooie oost-duitseland. Oorspronkelijk was het plan om mest te gaan rijden met de vrachtwagen maar zoals altijd veranderen de plannen en ben ik vooral op het erf aan het werk geweest.
Eerst opruimen, nieuwe erf verharding aanleggen. En daarna natuurlijk weer opruimen. Zo blijven ik bezig tussen door hier en daar nog even een trekker klusje en dan voor dat ik het weet is het graan weer klaar.

De slachte

16-06 was de datum dat ik thuis moest zijn thuis voor de slachte marathon 2012. Dik 42 km over de slingerende slachtedijk door het mooie friese landschap. Nou dacht ik dat is goed te doen.
Vanochtend begon de dag met slecht weer, regen, onweer en harde wind. Dat betekende dat het eerst op het parkeerplaats en later op het eerste ongeplaveide stuk van de route een enorme modder zooi was. Hierna kwam al redelijk snel de zon er bij en kon het genieten beginnen. Natuurlijk deden de voetjes pijn en vooral de laatste paar km waren niet zo leuk meer, maar dat maakt aan het einde niet meer uit de finish. een postzegel als prijs maar wat nog veel belangrijker is: De eer.
Alleen toen moest ik nog terug zien te komen naar mijn auto, nog een wandeling van anderhalve km naar de bussen en 500m van de bus naar de auto. Dit viel helaas even een beetje tegen. Gelukkig heb ik nu mijn verdiende rust en bereid ik mij mentaal voor op op het volgende avontuur. Duitsland 2012.
Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

wolkom yn fryslan.(updated)

Het moment dat ik dat op de afsluitdam op het bord zag staan wist ik het zeker. Het einde van een geweldig avontuur is aan gekomen. 24 vlieg uren, een dikke 30 reis uren,een stempel in mijn paspoort en een heleboel chinesen zijn voor bij gekomen de afgelopen dagen.
De eerste vlucht van auckland naar shanghai was een goed vlucht. het vliegtuig was maar half vol en ik had 3 stoelen voor mijzelf zodat ik lekker kon slapen(nou ja lekker ), ik heb een paar uurtjes te pakken gekregen.
Daarna moest ik 5 uur wachten in het super benauwde shanghai waar absoluut niks te doen was. Gelukkig had ik wat te lezen en kon ik redelijk snel boarden voor mijn 2e vlucht naar amsterdam. Dit vliegtuig was echter helemaal vol maar ik had een exit row stoel, dus mijn beenruimte was voldoende.
Eindelijk had ik dan Nederland weer bereikt en werd opgehaald door heit en mem. op dat moment was ik wel even blij om thuis te zijn maar dat gevoel veranderde al snel toen ik het weer zag. koud, nat, Nederlands weer.
Maar toch wil ik iedereen bedanken voor de smsjes ed en hoop ik iedereen snel weer te zien. Nu is het tijd voor nog meer vakantie tijd waarna het volgende avontuur weer gaat beginnen.
De komende tijd zal ik wat minder bloggen maar Ill Be back. Oant snel.
Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.
Update: Ik gebruik mijn oude nummer weer.

Bye bye Nieuw zeeland.

Vandaag was dan mijn laatste dag van 7 maanden die voorbij gevlogen zijn.
Al had ik de eerste tijd niet veel geluk met het werk en dan vooral de bazen. Ik dacht al dat het aan mij lag maar gelukkig belande ik toen bij de hewsons een nieuw thuis aan de andere kant van de wereld. Als afsluiter iets wat ik nog nooit eerder gedaan had 4 weken vakantie vieren en geld uitgeven. Een super ervaring maar ik ben blij dat het tijd is om naat huis te gaan. Niet eena zozeer om weer naar fryslan te gaan maar meer om weer wat te doen te hebben. Vakantie vieren is leuk maar ik voelde me wel eens wat nutteloos.
Vandaag was mijn laatste dag die ik in auckland door moest brengen. Via via was ik in contact gekomen met een dame die wel belangstelling had in mij auto. Vanochtend met haar afgesproken om de auto over te schrijven. Natuurlijk kwam het verhaal al rijdende op werk. Ze bleek een dame van lichte zede te zijn. Dat was wel wat een raar id toen ik haar later op het werk afzette, want ik mocht de auto door de dag nog even gebruiken. Door de dag zelf heb ik voornamelijk auckland bekeken vrij letterlijk wat ik ben in de sky tower geweest, dit is het hoogste gebouw in de stad. Daarna om de tijd te doden. Maar even naar de film geweest en om de dag af te sluiten een wandelingetje over de promenade gemaakt. Uit eindelijk de jonge dame weer opgehaald die mij op het vliegveld heeft afgezet. Nu is het wachten op vlucht nz286 naar shanghai.

Auckland

Na de afgelopen dagen vooral veel gereden te hebben. Door mooie landschappen die door het het grijze weer maar half zo interressant waren als ze moesten zijn. Ben ik nu op eindstation aucland aangekomen. Nadat ik mijn visum aanvraag papierhandel had geregeld heb ik een rondje over de haven gelopen en geprobeerd uit te vinden wat ik morgen ga doen helaas is dat mislukt en dat zien we dus morgen wel weer. Iets wat wel gelukt is, is het inpakken van mijn rugzak. Het viel niet mee en ik heb mijn handdoeken achter moeten laten maar het belangrijkste komt mee. Nu nog even een nachtje slapen en dan zie ik jullie morgen weer. Oant moarn.

Dag: hmmm

Volgens mij ben ik hier en daar een paar dagen vergeten te beschrijven maar er zal deze dagen wel niks bijzonders gebeurd zijn. Ik ben namelijk al meer dan 35 dagen op vakantie en begin er eindelijk wat aan te wennen. Gister heb ik de beentjes even gestrekt door een bergje te beklimmen al bleken ze daar nog niet helemaal klaar voor te zijn en zo werd een 500 meter bergje tog nog een hele opgaaf. Daarna ben ik terug gegaan naar waar het allemaal begon 7 maand geleden. Rotorua, hier heb ik mijn oude collegas gedag gezecht en daar de nacht door gebracht. Vanochten heb ik eerst even een beetje uitgeslapen waarna de reis vervolgt werd richting waitomo.
Waitomo staat bekend om zijn lime stone grotten met daarin grote hoeveel heden gloeiwormen. Natuurlijk kun je een wandelingetje maken door een toetistische grot met een paar honderd anderen of je gaat voor iets meer avontuur. Er waren een paar opties maar uiteindelijk had ik besloten voor adventure caving. Dit betekend wetsuit aan en onder de grond absilen, klimmen en door nouwe gangen kruipen en natuurlijk de licht gevende wormen bekijken.

dag 27 the bridge to nowhere.

Vanochtend om 2 uur werd ik wakker met restless legs blijkbaar waren mijn voetjes nog niet klaar met lopen. Ik was er echter wel even klaar mee voor een dag en daarom had ik een toertje geboekt met een jetboat.
Dit zijn speedboten met jet aandrijving die door heel ondiep water kunnen varen. Met deze boot gingen we 32 km de wanganui rivier op langs rotsen over rapids naar een aanlegplaats die vroeger gebruikt werd door boeren die naar de 1e wereld oorlog een stukje land gekregen hadden van de overheid. Daarna moest er toch weer een stukje gelopen worden en kwamen we aan bij de bridge to nowhere. deze brug was ooit gebouwd om de eerder genoemde boerderijen beter bereikbaar te maken. Het enige probleem was om landbouw grond te verkrijgen moest het bos gekapt worden. Na dat het bos gekapt was had de grond geen houvast meer op de bergwant en na elke regenbui verdween de weg onder een dikke laag modder een ook de grond was niet zo goed en na dat er een andere partij gekozen was voor de regering werd er geen geld meer geïnvesteerd in de weg nooit helemaal afgemaakt. de boeren vertrokken en het bos groeide terug. Nu 80 jaar later is er een wandelpad met aan het eind een brug die nergens naar toegaat.
Na deze interessante tocht ben ik naar mijn volgende bestemming gereden Taupo.

P.s. Nieuwe foto's online in de map vakantie fotos week 4 en natuurlijk in de locatie map.

Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

Dag 26 tongariro

Tongariro national park is het oudste national park van nz en heeft de dubbele wereld erfgoed status. Daarnaast is het een zeer heilige plaats voor de moari. Het park bestaad uit een vulcanisch gebied met natuurlijk vulcanen, hete water bronnen ruige landschappen en natuurlijk geweldige natuur. Voor velen staad dit gebied beter bekend als mordor uit the lotr met als hoogte punt mt doom of officieel mt Ngauruhoee. Om van al deze moois tegenieten zijn er diverse wandel paden. De bekendste en meest uit dagende is de tongariro crossing en 19 km lang pad wat van het ene kant van het park naar het andere loopt. Het pad loopt over vulcanisch gebied 800meter omhoog langs meertjes craters en vulcanen. Er zijn diverse opties om een vulcaan te beklimmen en een daarvan was een 3km lang zij pad op mt tongariro. Al snel tijdens mijn wandeling had ik een paar andere nederlanders ontmoet die ook wel in waren voor een beetje avontuur en eij besloten deze zij weg te nemen. Na natuurlijk de top berijkt te hebben en onze tocht vervolgt te hebben naar het einde kwamen we hier aan binnen 6 uren een goeie tijd want het boekje haf aan dat de verwachte tocht duur lag tussen 5.5 en 7.5 uur zonder de extra verlenging. Al met al een van de beste hikes zover. Savonds kwam ik nog wat andere nederlanders tegen in het hotel en natuurlijk moest daar op gedronken worden. Nu maar snel slapen want ik heb het bijna wel gehad.

Dag 24/25 taranaki.

Gister ochtend ben ik voor de verandering maar weer eens vroeg opgestaan. Weer lekker uitgeslapen in een twee persoons bed en een prive kamer. Sochtends de gast heer en vrouw gedag gezecht en toen koers gezet naar de west coast. Op naar taranaki. Een ochtendje rijden en een paar honderd km later kwam ik aan in new playmouth. Dat viel me wat tegen een grijs en grouw stadje maar gelukkig wel een goed bed en een paar leuke wandelingen.
Vanochtend was het dan tijd voor het echte werk, de beklimming van mt egmont/ mt taranaki een 2500 meter hoge vulcaan. Helaas lag er te verl sneeuw op zonder alpine gereedschap de top te berijken en moest ik terug keren maar tog een geweldige tocht van 5 uren. Daarna koers gezet naar mijn volgende klimtocht voot velen bekend als mt doom uit the lotr.
Om hier te komen heb ik bijna 5 uur gereden over highway 43 door forgotten world. Nou ze waren niet alleen de wereld vergeten, maar ook bijvoorbeeld tankstations(voor 150km), mensen en zelfs een stuk asfalt van 40 km maar al met al een mooie trip. Nu zal ik me even metaal voorbereiden op de uitputtingsslag van morgen.

Dag 23. Pioneer

Vanacht en ook aankomende nacht slaap ik bij richard reid. Wij waren collegas tijdens de silage harvest in augustus 2010 in texas. Vandaag ben ik met hem mee naar het werk geweest. Hij werkt als field engineer voor pioneer seeds. Dit betekende vandaag dat we op bezoek gingen bij een 6 tal loonbedrijven en meteen een beetje van het gebied zagen. Onderweg kreeg ik zomaar een baan aangeboden voor volgend jaar en heb ik nog een andere collega uit the usa bezocht. Al met al weer een geslaagde dag.

Dag 22: bluebridge

Vanochtend 8 uur heb ik de overtocht gemaakt over de cook strait met de bluebridge ferry line. Dit met een schip gebouwd in harlingen dus dat moet wel kwaliteit geweest zijn. Na goed drie uren kwam ik aan in de hoofdstad van nz, Wellington. Maar gelukkig was ik dicht bij de snelweg weg van de stad op naar het noorden. Via de westcoast bestemming ashhurst. Hier heb ik de rest van de dag doorgebracht met een oud collega uit de states en zijn vriendin. Super om weer even bij te praten en een lekker bedje voor de nacht.

Dag 21 last day in paradise.

Time fly's when you are having fun! Dat is een veel gehoorde uitspraak die ook nu weer perfect fan toepassing is. 21 dagen En bijna 5000 km geleden vertrok ik samen met ben voor mijn reis rond het zuider-eiland nu 3 weken reizen later heb ik zoveel gezien en beleeft dat je zou denken dat er niks anders meer interresant zou kunnen zijn in het leven. Maar ik weet zeker dat ik me nog weken zou kunnen vermaken en nog veel zou kunnen ontdekken. Vandaag was een slechte dag kwa weer zodat ik helaas niet veel heb kunnen doen en zien van de meest noordelijke sounds van het zuider-eiland. Een puntje voor de toekomst. Vanacht slaap ik in picton, eindstop van het eerste stuk van mijn reis en vertrekpunt van de ferry die mij morgen over de beruchte cook strait zal brengen.
P.s. Fotos online in de mappen locaties en week 3

Dag 19/20 takaka

Zo plan je om een nachje ergens te blijven en zo ben je er 3 dagen later nog. Mooie natuur, water en wolkjes zorgen ervoor dat ik in deze uithoek van nz ben blijven hangen voor een paar dagen.
Wat ik gedaan heb spreekt ondertussen wel een beetje voorzich al moest ik vandaag een beetje rustig aandoen omdat ik mijn enkel verzwikt heb. Maar gelukkig is het niet zo erg als ik in eerste instantie bang voor was.

Dag 17/18 nelson/ abel tasman

Time fly's. Gister hebben ze me omgepraat en heb ik een dag vrij genomen. Sochtends even niks gedaan en smiddags even gewinkelt aan het eind van de dag hebben we een brouwerij tour gedaan met bierproeven.
Om de dag compleet te maken serveerde het hostel aan het einde van de dag zijn wereld beroemde gratis chocolade pudding met ijs.
Vandaag stond er een dag kayaken door abel tasman nationalpark op de planning. Natuurlijk vroeg opstaan ander half uur rijden om om 9 uur met een water taxi het park in. Hier hebben we 4 uur gepeddelt met een lunch in de midden. Absoluut hoogte punt was de zeehonden kraamkamer. Een stuk of 10 pups zwommen rond onze kayaks soms zo dichtbij dat je ze kon aaien. Een was zelfs zo brutaal dat hij op de kayak sprong. (fotos online) Aan het einde van de peddel weer met de boot terug. Nog even een mooie zons ondergang mee gepakt en toen op zoek naar een slaap plaats.

Dag 15/16 bye bye west coast

Even dacht ik waar moet ik nu weer eens over bloggen. Natuurlijk voor mij blijft het mooi uren wandelen over oude kolenmijn spore. Door tunnels langs watervallen en riviere. Of later via een bush, beach en track weer ergens anders naar toe. Maar voor julie niet super spannend om te lezen.
2 dagen terug had ik dan besloten om naar karamea te gaan dat was zover noord aan de west- kust als de weg ging en op de kaart leek het wel aardig. Na 2 uur rijden een paar wandelingen en een heleboel bochten later kwam ik aan. Noujah ik reed er door want voor ik het wist was ik door het plekje. Ik eerst even bij de kust gekeken nog een paar uurtjes gewandeld maar toen werd het donker en moest ik even slapen. En er was 1 backpackers hostel. Geverft in de kleuren van de regenboog, peace tekens aan de muur kort om hippies.
Aangemeld natuurlijk kennis gemaakt met de hippies. Maar om een lang verhaal kort te maken de beste avond in zover. Er waren 2 hitchhikers die ik de vorige dag mee genomen had, ik heb geschaakt armbandjes van palmbladeren gemaakt alleen stenen beschilderen ging me toch wat te ver.
Gister weer wat gewandeld en toen mijn weg vervolgt naar nelson waar ik de komende dagen abel tasman nationaal park ga verkennen en het toeval wil dat ook 4 uit karamea in het zelfde hostel verblijven.

Dag 14 westport.

Alweer 2 weken onderweg veel meer geld uit gegeven dan verwacht en nog altijd niet helemaal gewent aan het niks moeten. Maar zeker nog altijd een mooie tijd.
Vanochtend heb ik de dag afgetrapt met een 11 km lange kust/bush wandeling waarna ik mijn weg vervolgt heb naar het noorden. Westport om precies te zijn en klein stadje met wen rijke mijning historie net als het hele gebied hier. Er is hier namelijk kool, goud en lime mijning gaande wat naast bosbouw en natuurlijk toerisme een belangrijke inkomsten bron is. Verder is zoals altijd het stadje niet heel spannend, het gebied is echter weer mooi en vernieuwend ongelofelijk wat dit land te bieden heeft. Vanavond heb ik even een biertje gedronken met mijn kamer genoten. Altijd goed morgen gaan zij voor een dag met mij nog verder noord maar daar over dan meer.

Dag 13 coast to coast

Vandaag zou ik weer vroeg opstaan voor mijn reis terug naar de west coast. Maar het was koud en winderig en mijn bedje was lekker warm en dus kwam van vroeg opstaan niks terecht. Maar ik heb vakantie dus dat maakt niks uit. Om een uur of negen zette ik dan toch koets naar de andere kant van het eiland, terug naar de west coast. Dit maal via lewis pass de laatste oversteek die ik nog niet gemaakt had. 9 uur, dik 500 km een mooie wandeling en een heleboel bergen later kwam ik aan in graymouth. Niet de meest enerverende plaats van mijn reis zover, maar de backpackers waar ik verblijf is perfect als ze allemaal zo waren ging ik nooit weer naar huis. En een 6 persoons kamer voor mezelf wat willen we nog meer.

Dag 11 en 12: home

Gister was het alweer donderdag. 'S avonds waren ik en alle andere collega's uitgenodigd voor een diner ter ere van het afsluiten van het oogstjaar. Dit kon ik natuurlijk niet missen dus moest ik even een heel land oversteken om er te komen. Maar dit was geen enkel probleem. Het weer was goed, het uitzicht was beter en het humeur was het beste van allemaal.
Bijna 500 km, een woeste bergpass en een heleboel besneeuwde bergtoppen later kwam ik aan in ashburton.
Vandaag heb ik even een relaxed dagje even wat mensen bezocht vanochtend later even wat papier werk gedaan voor mijn visum aanvraag, wat mailtjes verstuurd en nu dan even een blogje typen.
Natuurlijk had ik ook even tijd om wat foto's online te zetten dus wie dat leuk vind een nieuwe map staat online met de foto's van deze week en natuurlijk heb ik ook mijn locatie foto's weer even bij gewerkt. Tot Morgen

Dag 10 west coast.

Sommige dagen realiseer je jezelf dat je het toch wel erg goed voor elkaar hebt. Vandaag was zo'n dag. Je reiat door nieuw-zeeland langs witte stranden met blauwe zeeen, meeren en geweldige rivieren. Dan kom je in een gebied met bos en waterfallen en hoeia het mogelijk dan kom je in fjordland np en dan denkje kan het nog grootser nog mooier en jawel hoor queenstown is daar nog groterw bergen besneeuwde toppen en je denkt dit is geweldig. Tot vandaag via haast berg pass kom je aan bij de west coast en het is weer anders weer mooier. De enorme golven slaan met barstend geweld stuk op de gele stranden die net zo makkelijk weer overgaan in tropisch regen woud met op top de kroon van sneeuw. Nouja genoeg van al dat moois zoals jullie wel door hebben heb ik weer een mooie dag gehad. Afgesloten met een wandeling over de fox glacier. Deze was niet erg spannend maar toch heb ik een paar mooie foto's kunnen maken. Wellicht dat ik later nog eens terug kom voor een cursus ijsklimmen.

Dag 9: road to paradise

Vanochtend was het dan zover. In navolging van de sauromans army gallopeerde ik vanochtend aan de voet van de misty mountains. Een super mooie rit waar bij ik de enige ruiter was. Mijn gids had vrij snel door dat il wel kon rijden en heb voor het over grote deel van de 3 uur durende tocht voor op gelopen wat me de kans gaf mijn eigen tempo te bepalen. Het paardje wat ik had was een echte filmster hij heeft namelijk in een van de openings scene van een van de narnia films gespeeld.
Na de trip ben ik nog wat dieper mt aspiring np in gereden, door riviertjes via kronkelweggetjes naar paradise een andere lotr film locatie. Met een geweldig mooie natuur. Aan het eind van de dag ben ik naar wanaka gereden waar ik nog even een wandelingetje gemaakt heb. Nu os het tijd voor een film in wanakas (wereld) beroemde bioscoop niet met saaie stoelen maar lekkere bankstellen en zelfs een auto om in te zitten.

Dag 8. Hiking

Voor vandaag had ik hele plannen maar daar kwam helemaal niks van terecht. Dus zijn de plannen naar morgen verschoven en heb ik vandaag eerst queenstown maar eens even bekeken. Hierna heb ik een goeie hike gedaan. 4 uur door bush, berg en dal. Eigenlijk zou ik een rondje doen van 2 uur maar toen vond ik nog een ander leuk wandelingetje van 20 minute. Welke ik achteraf op avontuurlijke wijze verlengt heb tot meer dan een uur enkelereis. Daarna ben ik nog even naar een skipiste gereden om van het uitzicht te genieten. Nu even de was doen en dan vroeg op bed zodat ik morgen weer fris ben voor een lotr avontuur.

Embrace the fear

I must not fear,
fear is the mind killer

fear is the little death that brings
total obliteration

I will face my fear

iwill permit it to pass over
an through me

and when it has gone past
i will turn the inner eyeto see its path

where the fear has gone
there will be nothing

only I will remain.

(Bron nzone skydiving written by Frank herbert)

Mijn skydive fotos staan NU online

Dag 7 milford sound.

Vanacht heb ik voor het eerst deze week echt goed geslapen. Dat werd ook wel eens tijd maar ik was behoorlijk mor zo erg zelfs dat ik in de bioscoop tijdens een natuut documantaire over fjordland in slaap viel.
Maar vandaag was ik weer fris en fruitig klaar voor een nieuw avontuur. Vroeg opgestaan voor de 110 km lange tocht door fjordland. Snachtd had het behoorlijk geregend wat betekende dat er een mooi laagje sneeuw op de bergtoppen lag. Onderweg natuurlijk een paar keer gestopt om van het uitzicht te genieten. Tijdens een stop zag ik een papagaai genaamd kea die mijn auto wel interresant vond en dacht dat de deurrubbers er wel smakelijk uitzagen.
Nadat ik door de berg gereden was bleek het behoorlijk weer te zijn dus heb ik maar besloten om nog een fjordcruise te doen.
Hierna heb ik nog een mooie boshike gedaan en toen zat de dag er alweer op.

Dag 6: queenstown/te anau

Zoals in mijn vorige blog te lezen viel waren wij gister weer eens op stap hierbij werden wij vergezeld door de collega waar we woensdag geslapen hebben(kent). Het was helaas veel minder druk in de stad dan verwacht en we hadden dan ook al snel een behoorlijke kroegen tocht achter de rug onder andere omdat we veel te vroeg begonnen waren. Uit eindelijk toch een leuke bar gevonden en de avond was zo weer ochtend. We sliepen in een backpackers en van slapen kwam niet veel. Al na een paar uurtjes waren we alweer wakker gelukkig geen kater maar mijn gevoel zegt dat we eigenlijk nog altijd niet helemaal nuchter waren. Ben en ik hadden het al een paar keer over een parachute sprong gehad en op zaterdag ochtend kwart voor negen stonden we bij Nzone DE sky dive leverancier in Queenstown en voor dat we het eigenlijk goed en wel door hadden zaten we in de bus naar het vliegveld klaar voor het grote avontuur. Collega kent reed achter ons aan want die konden wij zo gek niet krijgen. Na wat voorbereidingen, veiligheidsvoorschriften en dikke rekeningen was het dan tijd om de lucht in te gaan. Stiekum begon het toch wel wat spannend te worden helemaal toen de instructeur zij na dat we boven de bergen uitkwamen hier ga ik straks de parachute uitvouwen en het bleek dat we nog maar op een 3e van de klim waren. om 12000ft sprongen de eerste 3 er uit waarna wij doorgingen naar 15000ft oftewel 5 km. Dan is het moment van de waarheid gekomen de deur gat open en voor je het weet giert de adrenaline door je lichaam en stort je met een snelheid van rond de 200 km richting de aarde dat gevoel is niet met woorden te beschrijven gelukkig sprong er ook een camera man uit het vliegtuig die alles op film heeft vast gelegd. na 60 seconden vrije val ging het doek open en hadden we nog 5 minuten om te paragliden. Een ervaring voor het leven en het proeft naar meer veel meer. Na afscheid genomen te hebben van ben ben weer 150km terug gereden naar Te Anau in het Fjordland National park om hier nog een dag van een stukje NZ te genieten zoals het er in de films uit ziet alleen was er nog niet zo veel sneeuw op de bergen maar het regent nu dus wie weet morgen als ik zoals het nu lijk de wereld beroemde milfort sound cruise ga doen.
Foto's van mij aan het neerstorten komen snel maar ik heb onder tussen wel foto's van de rest van de week op mijn picasa gezet. In de map locaties vakantie staan alle foto's die ik met mijn telefoon heb gemaakt en dus van iets mindere kwaliteit zijn maar daarin kunnen jullie wel op het kaartje rechts onderin zien waar ik allemaal al geweest ben. De andere foto's staan in de map vakantie foto's eerste week.
Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

Dag 5. Doubful sound

Vanochtend vroeg opgestaan in ons kleine maar geweldige huisje. We moesten om 9.30 in manapoiri zijn maar zijn eerst nog 20 km dieper de bush in gereden om de zon op te zien komen over fjordland national park. Stipt op tijd kwamen we aan bij de ferrie die ons naar de andere kant van het meer bracht. Na deze 50 minuten durende boot tocht werden we met de bus over de bergen gebracht waarna de echte tocht begon door stijle bergwanden die door de regen( ja hellaas geen zon) voorzien waren van tientallen watervallen, langs kleine eilandjes met bijzondere vogels en zeehonden. Op de terug weg hebben we een bezoek gebracht aan de manapouri waterkrachtcentrale. Dit is een tunnelstelsel van meer dan 10 km met 7 turbines die in totaal 14% van het nz stroomverbruik opwekken maar verreweg het meeste word gebruikt voor een grote aluminium smelter waar voor het oorspronkelijk gebouwt werd. Nu zijn we uit in DE party stad van nz namelijk queenstown. Vanaf morgen reis ik helaas alleen verder want ben moet weer aan het werk.

Dag 4 bluff.

Na vanacht een beetje in de knoop gelegen te hebben op de bank was het vanochtend tijd voor het vervolg van onze reis. Eerst hebben we de dairy van onze gast heer even bekeken waarna we koers hebben gezet naar het haven dorpje bluff een van de meest zuidelijke punten van nz. Hier hebben we even een stevige wandeling gemaakt met klim tot de uitkijkpost op de top van bluff hill. Na wat discussie hebben we om weer en tijds redenen besloten steward island over te slaan en ons te verplaatsen richting fjordland national park. Onderweg werd het. Landschap aldoor meer lord of the rings.
Via een soort van vvv hadden wij gehoord dat er op onze route richting manapouri een grotten stelsel was wat je kon bezoeken. Benodigtheden waren een mijnwerkerszaklamp en wat warme kleding dus dat was snel geregeld. Bij aankomst was het echter al aardig donker en er was verder niemand meer. Maar we hadden besloten om het te gaan doen en de zon schijnt toch niet 35 meter onder de grond dus de 300 meter lange grot in. Gelukkig waren we met zijn 2en want soms was het nog een hele uitdaging om door de nauwe gangen en tunnels te kruipen. Maar dat was het allemaal meer dan waard.
Eigenlijk zouden we dit gebied liever met daglicht door kruisen. Toen we een bord zagen dat er kamers verhuurd werden 12 km van de hoofdweg was de keus snel gemaakt. Helaas waren alle goedkope kamer bezet door een school maar er was een heel huis beschikbaar met 8 bedden, omdat het al redelijk laat was mochten we daar vanacht gebruik van maken voor de zelfde prijs. Morgen gaan we natuurlijk weer vroeg op om het meeste uit onze dag te halen. Op de planning staat een fjord cruize maar daar over morgen meer.

Dag 3: catlins

Alweer een dag voor bij een veel mooiere dag dan we vanochtend hadden kunnen dromen. We hadden besloten om vroeg op te staan om zo het meeste uit onze dag te kunnen halen. Dus om 7 uur stonden we buiten de deur in de regen en de harde qind om onze dag te beginnen. Eerst zijn we wereldsstijlste straat opgereden wat door het natte wegdek nog een hele opgaaf was, waarna we weer koers gezet hebben naar het zuiden. En wel maar the catlins een inheems regenwoud gebied grenzend aan de ruige kust van southland. Om dat het weer niet heel speciaal was in de ochtend hadden we besloten een aantal watervallen te bezoeken. En natuurlijk het golven geweld te belijken. Halverwege de dag werd het weer toch iets beter en besloten we het toeristen pad te verlaten en een wamdeling door de bush te maken waarbij we nog bijna verdwaalden ook. Normaal gebruiken we tracking apps op onze telfoons maar voor het eerst zins ik hier ben hebben we het grootste gedeelte van de dag geen telefoon signaal gehad.
Vanavond hebben we slaap plaata gevonden bij een maat van onze baas welke ons tijdens de oogst ook een tijdje geholpen heeft helaas had hij maar een bed en heb ik de steen, papier, schaar verloren en slaap ik op de bank.

Dag 2: dunedin

Vanavond zijn we voor de 2e keer ingechecked in hogwartz hostel. Dus na de lord of the rings zijn we nu ook al in de magie van harry potter beland. Vandaag zijn we gestart met een road trip rond de otago peninsula, een schiereiland met mooie baaien groene bergen en witte stranden. Hierna hebben we een bezoek gebracht hebben aan de cadbury chocolade fabriek. Smiddags hebben we een rondje dunedin gedaan en natuurlijk even wat geld uitgegeven. Vanaf vandaag mag ik me eindelijk echt backpacker noemen ik heb namelijk een rugzak gekocht in de uitverkoop en een lelijke kleur maar ik blijf een hollander en dubbel de prijs voor een ander kleurtje was toch wat te veel van het goeie. Savonds zouden wij een speights bier brouwerij toer doen maar helaas was deze al vol geboekt en daarom hebben we voor de 2e avond op rij gedineerd in het speights ale house waar ik een bier proeverijtje gedaan heb gevolgd door een portie lam shanks een echte aanrader.Morgen vroeg uit de veren en op naar het zuiden en het gebied genoemd de catlins.

Dag 1: away from home

Vandaag zijn we dan eindelijk aan onze road trip begonnen. Vandaag stond vooral in het teken van weg van wat we weten op naar wat we willen zien. Maar niet voor dat we even een balke thee hadden gedaan op de dairy farm waar ik eerst gewerkt had. Daar na zijn we (via de toeristische route)door gereden naar dunedin waar we een paar biertjes gedronken hebben met (oud collega) rob en zijn reisgenoot.

Vakantieeeee.

Na 5 maand van hard werken en lange dagen was het vrijdag de dag van de waarheid. Naast dat het mijn laatste werkdag was, kwam alles op zijn pootjes terecht. Op een dag hebben we namelijk de aardappeloogst afgerond, alle graan wat naar de drogers moest opgeruimd, en het laatste combine gewas geoogst.
Nu is de stress echt af van al het werk en kan ik gerust op vakantie gaan het leuke is dat collega ben mij de eerste week gaat vergezellen. Zaterdag hebben we de auto's even onderhoud gegeven wat boodschappen gedaan. Smiddag heb ik even gedag gezegd tegen een paar mensen waar ik veel kwam met de vrachtwagen waarbij ik van een een heerlijke maaltijd kreeg.
In de avond kwamen er een aantal collega's op bezoek voor een paar biertjes maar al snel werden dat er een paar meer. Aan het einde van de avond vonden we alles leuk en zijn we in het dorp beland  en voor dat je het weet komt dan de zon weer op. Onze plannen om vandaag te vertrekken werden wat in het honderd geschopt want rijden leek ons niet echt een goed id. Daarom hebben we vandaag gebruikt om bij te slapen, het huis schoon te maken en de koffers te pakken zodat we morgen met frisse moed aan de roadtrip kunnen beginnen.

Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

Winter has come.

Het word nu bijna tijd om naar huis te gaan. De dagen worden snel korter en de nachten kouder. vorige week hebben we een dag regen gehad dat betekend dat er sneeuw op de bergen valt normaal is dat binnen een dag weer weg maar nu niet meer. het zal dan ook niet heel lang meer duren voordat de eerste ski pistes open gaan.
Maar een ding doen we niet en dat is klagen. Het is namelijk zo dat elke dag hier begint als een van de mooiste winterdagen thuis. Een mooie zonsopgang, auto ramen krabben en zodra de zon er dan doorkomt is de kou vergeten en loopt de temperatuur toch weer op tot tussen de 15 en de 20 graden. Maar om 6 uur is het donker en dan gaan we naar huis of naar het dorp omdat we weer eens te lui zijn om te koken. Vandaag hebben we chinees gehaald en omdat het de vorige keer niet echt lekker was zijn we naar een ander restaurant gegaan. Dit was een beetje een gokje want het zag er niet uit, maar het was schoon en de mensen waren aardig.
dus het was een 50/50 kans of heerlijk eten of afgrijselijk. We hadden geluk het was dus de lekkerste chinees die ik in een lange tijd gehad heb misschien wel de lekkerste ooit.
Morgen is mijn laatste echt werkdag en dan zondag gaat de reis beginnen eerst even een boerderij in de buurt bezoeken en savonds naar timaru om rob zijn verjaardag te vieren. Maandag staat een bezoekje aan de mcain patat fabriek om de planning maar daar over later meer.
Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

Hospital/chest x-ray

Om maar even bij het begin te beginnen zaterdag avond hadden wij einde harvest party van de young farmers. Dit in the ashburton racecourse met een band en veel bier en natuurlijk boeren hmm klinkt een beetje als een goed tentfeest na een avondje stevig doorgehaald te hebben moesten we ook weer naar huis maar ondertussen was ik iedereen kwijt en rijden was geen goed id. Gelukkig was iedereen redelijk snel weer terecht en was er een taxi zo aardig ons voor huis af te zetten. Eenmaal thuis gekomen was ben direct met kleren en al inslaap gevallen en waren rob en ik erg hongerig dus de koekenpan op het vuur en hamburgers bakken lekker vet.
De volgende ochtend was het allemaal niet zo leuk meer en was het een zware ochtend gelukkig was ben er veel erger aan toe. Hij had een goede remedie tegen een kater en zij laten we gaan zwemmen. Nou dat leek mij ook wel wat eerst rob uitgezwaaid voor zijn vakantie en toen op naar het zwembad niet zomaar een nee wij zouden naar hanmer springs. Dit zijn natuurlijke warm water baden en spa's maar dat was toch wat verder als gedacht gelukkig is rijden hier nooit saai. Onderweg hebben we nog 2 lifters opgepikt en 3 uur en 225 km later waren we dan toch bij het zwembad aangekomen. Hier hebben we lekker van het warme water genoten via een andere route zijn we terug gereden en zo hebben we de brakke zondag toch nog nuttig besteed.

Vandaag kreeg ik telefoon van de vrouw van de baas dat ik morgen avond een medical test heb. Maar voor dat ik hier naar toe kan gaan moest ik eerst een röntgen foto van mijn borst laten maken. Snel een afspraak met het ziekenhuis gemaakt en gelukkig kon ik nog terecht die middag dus hebben we dat ook maar weer gehad.
Morgen de volgende onderzoeken en dan zijn we weer een stapje dichter bij een visum voor volgend jaar.
Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

farewell party

Gisteravond werden we uitgenodigd voor een etentje bij de baas thuis. Dit omdat collega rob gister zijn laatste werk dag had en het voor mij volgende week vrijdag gebeurd is. Nou zo'n etentje mag wel vaker bbq, groeten, aardappelen en zoveel toetjes als je kon eten. Toch is het gevoel wel raar 2 maand hard werken zijn om gevlogen voor dat ik er erg in had is het al weer bijna tijd om naar huis te gaan. Volgende week eerst nog een medische keuring voor mijn visum voor volgend jaar. Ja dat lezen jullie goed zo als het nu staat ga ik volgend jaar weer terug naar dit mooie land want ik ben nog lang niet uitgekeken. En als het werk dan bevalt waarom zou je het dan na laten denk ik maar. Vanavond hebben we end of harvest party, van the young farmers club. Dit belooft een groot spektakel te worden met veel bier dus als jullie morgen niks van mij horen dan lig ik met hoofdpijn op bed.
Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

anzacday.

Vandaag zomaar een betaalde vrije dag midden in de week. Mooi weer en geen stress wat willen we nog meer.
Het is anzacday nooit van gehoord? nou ik ook niet maar nu dus wel naast dat het een publieke vrije dag is word ook de slag om gallipoli in de eerste wereld oorlog herdacht. Tegenwoordig is het vergelijkbaar met Bevrijdingsdag en worden alle veteranen van het Australian and New Zealand Army Corps herdacht.
Maar voor ons betekende het eerst het huis schoonmaken en dan op voor een wandelingetje. deze keer geen hoge bergen maar op naar de oceaan. na een paar uurtje gewandeld te hebben waren we behoorlijk bezweet en hebben we zelfs gezwommen in het steen koude water van de Rakaia rivier en  we konden het niet laten om ook even in de oceaan te springen goed voor de bloedsomloop zullen we maar zeggen.
Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

worteltjes

Nog een paar drukke weken en dan is het tijd voor vakantie maar nu nog even niet. Momenteel zijn we vooral druk met worteltjes zaad. Dit is het ergste wat je zo ongeveer door een combine kunt halen. Het is stug, stoffig en het ruikt heel erg sterk. Vooral het stof slaat je op de longen en je ogen maar het is ook zo ongeveer het duurste zaad wat je kunt telen dus aan het einde zal het zijn geld wel op brengen. Verder zijn we aan de laatste paar hectare uien aangekomen en dan nog 2 a 3 weken en dan zitten ook de aardappelen er op en is het gebeurd met de stress. Maar Veel werken betekend weinig ander nieuws en ook weinig foto's. Maar ik heb toch nog een aantal online gezet onder andere in de map hewson farm foto's waar ik een aantal foto's van ons huisje gezet heb.

Bedankt voor het lezen. Laat gerust een reactie en erger u niet teveel aan mijn belabberde taalkundigheid.

Sharpin falls

Dat het weer altijd de bepalende factor is in dit werk dat wisten we al. Zo ook dit weekeinde. Eerst zou ik zaterdag vrij zijn om zondag te kunnen werken. Toen was het weer zo goed dat ik het weekeinde door zou werken maar zaterdag was het weer slechter dan voorspeld dus was ik zondag vrij. Ook collega en huisgenoot ben was vrij dus werd besloten een wandelingetje te maken. Maar net voor dat we weg zouden rijden telefoon aan het eind van de dag toch werken. Dan maar een korte wandeling en wel naar een watervalletje genaamd de sharpinfall snatuurlijk niet over het pad zoals dat bedoeld was maar via de meer avontuurlijke rivierbed route. Deze route is onderdeel van het mount sommers alpine track. Uiteindelijk toch nog 2 uur gelopen en 5 uur gewerkt dus de dag weer mooi vol.

Inhalen

Een mooi, zonning en lang weekeinde vrij midden tijdena de oogst periode betekend werk achterstand nu hadden we de laatste 3 weekeinden al door gewerkt dus viel het mee met de achterstand tot woensdag de regen met bakken uit de lucht viel. Dit was mooi even tijd om de machines te onderhouden. Maar het betekent meteen ook weer een weekeindje door werken. Vandaar ook nu geen spannende verhalen maar nog een paar weken en dan is het vakantieen dan maak ik dat allemaal goed.

Bank peninsula/mount herbert

Na gisteravond in een ruk naar huis te zijn gereden dachten we vandaag om het af te leren nog even een klein wandelingetje te maken. Al snel werd besloten richting bank peninsula te gaan. Dit is het kleine puntje op de kaart naast christchurch. Dit van oorsprong vulcanisch gebied heeft heel veel kleine baaitjes, bos en natuurlijk bergen en heeft nog het meest weg van het middenlandsezee gebied. al snel bleek van ons korte wandelingetje niet veel terecht te komen en waren we onderweg naar de top van mount herbert. Deze berg was met een piek van 919 meter de hoogste in het gebied. De klim was 7 km lang en na 2 dagen van lopen een behoorlijke opgaaf maar als je de top dan berijkt hebt maakt het allemaal niet uit. Morgen is het weer tijd voor werk maar na 4 dagen vakantie vieren ben ik er wel weer klaar voor. Natuurlijk heb ik ook weer fotos gemaakt deze zijn nu te vinden in de map april.